The days were heating up,
so I should have known you're coming.
You embraced me like the Sun,
you made my blood start boiling.
And you touched, you touched
me at dusk.
You took my heart like it
was on the road forgotten.
You kissed me with your tips,
you tipped me with wind blowing.
You touched, touched
me at dusk.
domingo, 29 de octubre de 2017
sábado, 28 de octubre de 2017
Rosa II
Ai rosiña, rosiña.
Canto máis me quero apretar
máis agullas pos na miña vida.
Que había de esperar?
Ai, a miña rosiña,
que me enche o ceo enteiro
do escarlata da guerra,
e é ao mesmo tempo o sol
que me torna a min florciña.
Ai, rosa de lume na altura,
sempre sobre a miña cabeza,
mais preto das miñas mans, nunca.
Cando agarimo as túas follas
tírasme unha dor aguda.
E ti esperas, belida,
que te esqueza unha poetisa?
Que é o que esperas do mundo
co que lastiman as espiñas?
Canto máis me quero apretar
máis agullas pos na miña vida.
Que había de esperar?
Ai, a miña rosiña,
que me enche o ceo enteiro
do escarlata da guerra,
e é ao mesmo tempo o sol
que me torna a min florciña.
Ai, rosa de lume na altura,
sempre sobre a miña cabeza,
mais preto das miñas mans, nunca.
Cando agarimo as túas follas
tírasme unha dor aguda.
E ti esperas, belida,
que te esqueza unha poetisa?
Que é o que esperas do mundo
co que lastiman as espiñas?
viernes, 27 de octubre de 2017
Deseo terrenal IX
Bajo el corazón
y sobre el estómago
me he rajado.
Esa es la localización
de la piel mal cosida
que finalmente, tras el moverme
en cama
se ha rasgado.
Por ahí noto salírseme todo
lo que creía bien colocado
y expueste, de repente, ante mí
me hallo,
respuesta a lo que ya venía cuestionando.
Orgullo tengo de ser amante
incluso cuando de madrugada todos
han desalojado.
Mas yo quisiera a veces dejar de ser
bastarde del verano. Dejar de ser
desierto;
dejar de requerir siempre un trago
de agua, de mar, de lluvia,
de sudor, de saliva, salado.
Incluso siendo tú
quien inicialmente acuchilló mi torso,
quien despertó en mí la fuente
de la arena,
me has dejado
añorando
eternamente tu frío contacto,
eternamente tu cruel espadazo.
Eternamente resistiendo
tu rechazo,
aún cuando
ni siquiera confirmas en tus ojos tal acto;
¡no me dejas ir, ni aunque pudiera!
¿Acaso tú también estás
rajado?
Descosido, esperando
el remiendo de una mano
deshilachada tras tú mismo
haber de ella tirado.
y sobre el estómago
me he rajado.
Esa es la localización
de la piel mal cosida
que finalmente, tras el moverme
en cama
se ha rasgado.
Por ahí noto salírseme todo
lo que creía bien colocado
y expueste, de repente, ante mí
me hallo,
respuesta a lo que ya venía cuestionando.
Orgullo tengo de ser amante
incluso cuando de madrugada todos
han desalojado.
Mas yo quisiera a veces dejar de ser
bastarde del verano. Dejar de ser
desierto;
dejar de requerir siempre un trago
de agua, de mar, de lluvia,
de sudor, de saliva, salado.
Incluso siendo tú
quien inicialmente acuchilló mi torso,
quien despertó en mí la fuente
de la arena,
me has dejado
añorando
eternamente tu frío contacto,
eternamente tu cruel espadazo.
Eternamente resistiendo
tu rechazo,
aún cuando
ni siquiera confirmas en tus ojos tal acto;
¡no me dejas ir, ni aunque pudiera!
¿Acaso tú también estás
rajado?
Descosido, esperando
el remiendo de una mano
deshilachada tras tú mismo
haber de ella tirado.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)